اینترنت وب سه(web3) چیست؟

جارستان به نقل از رکنا: در این مطلب می خواهیم بدانیم که وب ۳ (Web 3) چیست و چرا به آن نیاز داریم؟

وب ۳ (Web 3) که تحت عنوان اینترنت غیرمتمرکز هم شناخته می‌شود و مبتنی بر تعاملات همتا به همتا است، در مواجهه با هزاران رخنه‌ای که در حوزه حریم خصوصی و مالکیت اطلاعات به دست شرکت‌های بزرگ وجود دارد، دریچه امیدی است که نوید بازپس‌گیری قابلیت کنترل اطلاعات را به کاربران می‌دهد.

پیشگام اینترنت، تیم برنرز-لی (Tim Berners-Lee)

دو نسل قبلی اینترنت به شکل بی سابقه ای ما را در سراسر جهان به هم متصل کردند، اما همچنین ما را با مشکلاتی مواجه کردند که پیش از آن تجربه نکرده بودیم. اولین نسل از اینترنت برای اشتراک‌گذاری اطلاعات راه‌اندازی شد. دومین نسل اینترنت برای تعامل بهتر و دانلود سریع‌تر محتوا راه‌اندازی گردید. هیچ یک از این دو نسل برای تبادل امن ارزش، جذب سرمایه یا انجام معاملات اقتصادی ساخته نشده است. چارچوب این سیستم‌ها (کدهای کامپیوتری اختصاصی) آسیب‌پذیرند، در نتیجه به سرمایه‌گذاری عظیم امنیت سایبری برای راه‌اندازی لایه‌های امنیتی سایبری چندگانه پیرامون آن‌ها نیاز است. کد کامپیوتری خود به تنهایی، پروتکل رمزنگاری مقاومی در برابر حملات نبود.

به دلیل کد اینترنتی آسیب‌پذیر، وب دو نوع مشکل قدرت و ضعف را ایجاد می‌کند. از دید قدرت، دولت‌ها می‌توانند اطلاعات را کنترل کنند. غول‌های اینترنتی از داده‌های شخصی سوءاستفاده می‌کنند. قدرتمندان قدرتمندتر می‌شوند و قابلیت‌های اینترنت را انحصاری می‌کنند و موجب تشدید نابرابری اجتماعی می‌شوند. از دید ضعف، معماری اینترنت به‌اندازه‌ای آسیب‌پذیر است که سازمان های مالی برای جابجایی ارزش، روش‌های غیر اینترنتی را ترجیح می‌دهند. سیستم بانکی بر پایگاه‌های داده قدیمی و پرهزینه (مانند سوئیفت (SWIFT)) متکی‌اند و در نتیجه نیازمند هزینه‌های زیاد هستند و مقادیر زیادی (میلیاردها) را از معاملات بانکی خارج می‌کنند. در نتیجه تراکنش‌های مالی کُند و پرهزینه‌اند. همچنین از دید ضعف، تولیدکنندگان محتوا (مانند روزنامه‌نگاران) بدون زیرساخت اینترنتی امن برای تعامل با غریبه‌ها نمی‌توانند در یک اقتصاد همتا به همتای (P2P) حقیقی شرکت کنند.

وب ۳ می‌تواند بسیاری از مشکلات را حل کند یا آن‌ها را کاهش دهد. اگرچه تکنولوژی وب ۳ حلال همه مشکلات نیست اما جزء بهترین راه‌حل‌هایی است که تابه‌حال ارائه شده‌اند. ما وب ۳ را به عنوان شبکه‌های اینترنتی غیر متمرکز، محاسبات امن و نرم‌افزار هوشمند خودمختار تعریف می‌کنیم. وب ۳ از اینترنت ارزش پشتیبانی می‌کند. وب ۳ جایگزین وب ۲ (اینترنت تعاملات اجتماعی) و وب ۱ (اینترنت اطلاعات) می‌شود. تراکنش‌هایی که از طریق رمزنگاری امن شده اند، این وب را به هم متصل می‌کنند. کدهای کامپیوتری وب ۳، راهنمای راه فناوری های مبتنی بر بلاک چین خواهند بود و دارایی‌های کریپتو مانند سوختی است که انگیزه لازم برای حفظ سیستم توسط صاحبان پایگاه داده را فراهم می‌کنند.

فضای بلاک چین شامل اپلیکیشن‌‌های غیر متمرکزی (Dapps) می‌شود که پلتفرم‌های همتا به همتا همچون سیویل (Civil) را ایجاد می‌کنند. روزنامه‌نگاران به کمک سیویل آثار خود را مستقیماً به مصرف‌کنندگان می‌فروشند. روزنامه‌نگارانی که در حال حاضر تحت نظام‌های سرکوبگر کار می‌کنند، می‌توانند بدون نگرانی در مورد سانسور آثارشان توسط ناشرین به دلایل سیاسی به کسب درآمد بپردازند.

وب ۳ با تأسیس اینترنت بر اساس تعامل با همتایان، فضای کنونی را متحول خواهد کرد. در این فضای جدید، ما به کدها (نه به افراد) اطمینان خواهیم کرد. کد، ساختار میان تفکیک قوا (کاربران، ماینرها و توسعه‌دهندگان) است. همان‌گونه که تیم اساتید اقتصادی تحت سرپرستی کریس برگ (Chris Berg) می‌نویسد: بلاک چین‌‌ها پلتفرم‌هایی برای معامله سه‌طرفه‌اند که محاسبات کامپیوتری را به سپرده ارزشمند اقتصادی تبدیل می‌کنند. بنابراین وب ۳ کنترل اینترنت را در اختیار مردم قرار می‌دهد و از مدل کنونی که در آن اینترنت در انحصار دژهای متعلق به اقلیت هاست (شرکت های بزرگ) به سمت مدل لانه‌زنبوری که در آن نت متعلق به کاربران خواهد بود حرکت می‌کند. این دگرگونی از نظر تکنولوژی همانند دگرگونی سیاسی است که چندین قرن شاهد آن بوده‌ایم. برای ساده‌سازی دگرگونی‌های سیاسی‌‌مان، حرکت ما از سپهسالاران به اربابان فئودال به جرگه سالاران به جمهوری‌ها و به دموکراسی‌های مستقل بوده است. برای رسیدن به این نوع دگرگونی تکنولوژی، ما از جمهوری اینترنت به بلاک چین‌‌های مستقل در حال حرکت هستیم. این کار مشابه تحولات سال ۱۷۷۶ و تغییر از دولت سلطنتی به حکومت دموکراتیک غیر متمرکز در قانون اساسی ایالات متحده است. بیایید هر یک از مشکلات کنونی وب را مورد بررسی قرار دهیم و ببینیم وب ۳ چگونه می‌تواند آن‌ها را اصلاح کند.

وب فعلی: اینترنت فعلی دارای ساختاری دژ مانند و انحصاری است

اینترنت فعلی بیش از حد متمرکز است که رانت‌خواری، سوءاستفاده از قدرت و تأثیر بر محتوا (و تا حدی بر افکار ما) را به همراه داشته است. آمازون (Amazon) و مایکروسافت (Microsoft) بیش از ۶۰ درصد از ظرفیت ذخیره‌سازی وب را تحت کنترل خود دارند. این دو شرکت بخش عمده‌ای از کنترل هویت ورود به سیستم را در اختیار دارند. اپل ۳۰ درصد از در آمد حاصله از فروش اپلیکیشن‌‌ها در اپ‌‌استور (App Store) را دریافت می‌کند. ما باید چارچوب قانونی شفافی را ایجاد کنیم (شفاف‌سازی در قانون‌گذاری) تا کسب و کارهای مبتنی بر دارایی‌های رمزنگاری‌شده بتوانند وب ۳ را به حرکت درآورند. با این کار نوآوری با نوآوری رقابت خواهد کرد.

وب ۳ دارای ساختار لانه‌زنبوری است که شرایط لازم برای اقتصاد همتا به همتا (P2P) را فراهم می‌کند

وب ۳ در اصل واسط میان معاملات اقتصادی را از بین می‌برد. ساختار همتا به همتای (P2P) وب ۳ ، چهارمین انقلاب صنعتی را شکل خواهد داد و موجب ساده‌سازی تولید خواهد شد. به طوری که مردم خودشان می‌توانند از طریق سازوکار فریلنسینگ (موزیک، ویدئو، روزنامه‌نگاری) خدمات ایجاد کرده یا کالاها را از طریق چاپ سه‌بعدی تولید می‌کنند. تولیدکنندگان اقتصاد خلاق می‌توانند در نهایت بخش عمده‌ای از نیروی کار خود (که برای هنرمندان و روزنامه‌نگاران تغییر بزرگی خواهد بود) را به دست آورند. علاوه بر این، مدل‌های کسب و کار شبکه‌ای قدرت گرفته از توکن‌‌های رمزنگاری‌شده آینده بسیار خوبی دارند. این مدل‌ها مانند انتشار سهام در دهه ۱۸۸۰، سبب رشد بسیار سریع تولید ثروت می‌شوند. آن‌ها سود بیشتری ایجاد می‌کنند و رانندگان سیستم اشتراک‌گذاری خودرو می‌توانند به سودهای شش‌رقمی دست پیدا کنند. این رانندگان می‌توانند از توکن‌‌ها (و نه فقط از پول بدون پشتوانه) کسب درآمد کنند و هنگامی که شبکه‌های آن‌ها رشد کرد، ارزش توکن‌‌هایشان هم بیشتر خواهد شد. در حال حاضر روزنامه‌نگاران (از طریق کسب و کار سیویل)، موزیکدانان (از طریق کسب و کار اوجو (Ujo)) و فیلم‌سازان (از طریق کسب و کار ویویو (Vevue)) می‌توانند مستقیماً از مصرف‌کنندگان کسب درآمد کنند. در حال حاضر در تگزاس (از طریق کسب و کار گرید پلاس (GRID+) افرادی که بر روی پشت بام خود پنل‌‌های خورشیدی دارند می‌توانند از طریق تعامل همتا به همتا بر روی یک بلاک چین، برق اضافی خود را به همسایگان بفروشند.

وب فعلی: سیستمی قدیمی برای دسترسی به سرمایه

تأمین وجه برای کارآفرینان بسیار دشوار است و دسترسی به امور مالی هم از نظر اجتماعی و هم از نظر جغرافیایی به شدت متمرکز شده است.

وب جدید: توکن های بهادار‌‌ امکان جذب سرمایه را فراهم کرده‌اند

در حال حاضر پروژه‌های سراسر دنیا از طریق ابزار جدیدی به نام توکن های بهادار‌‌ (Security Tokens) می‌تواند جذب سرمایه کند. این توکن‌‌ها تحت پشتیبانی تکنولوژی بلاک چین، دارایی‌های قابل معامله‌ای همچون سهام و درآمد ثابت را به دارایی‌های دیجیتال تبدیل می‌کنند.

این تکنولوژی باز شفاف است و در نتیجه مرزهای ملی اهمیتی نخواهند داشت. بازارهای توکن های بهادار‌‌ بیست‌وچهار ساعت شبانه‌روز و هفت روز هفته باز هستند. علاوه بر این برای انجام معاملات ارزان‌تر و سریع‌ترند. توکن های بهادار‌‌ به افراد کمک می‌کند در راستای شایسته‌سالاری تلاش کنند. پروژه‌ها بدون اینکه تحت تاثیر جغرافیا یا روابط قرار گیرند، می‌توانند در زمینه توکن بهادار به رقابت بپردازند. توکن های بهادار‌‌ دسترسی به اوراق بهادار غیر نقدی خصوصی را برای همه افزایش می‌دهند.

وب فعلی: دولت‌های مستبد می‌توانند از طریق وب ۲ شهروندان را کنترل کنند

وب فعلی توسط دولت‌های مستبد و دلالان داده مورد سوءاستفاده قرار می‌گیرد. شهروندان برخی کشورها از قطع اینترنت توسط حکومتشان رنج می‌برند و همچنین سانسور عقاید و سرکوب آزادی بیان در بخش‌های متعددی از جهان حاکم است. وب ۳ مانع از دخالت دولت‌های مستبد می‌شود وب ۳ معمولاً در برابر سانسور مقاوم است. این سیستم توسط دولت ها و کشورها قابل مسدود شدن نیست. وب ۳ از پرداخت دوباره دارایی‌های دیجیتال جلوگیری می‌کند. این قابلیت باعث افزایش اعتماد جامعه به سیستم دیجیتال می‌شود. با هر بار امضای قراردادهای هوشمند، با هر رأی که به پلتفرم مبتنی بر بلاک چین داده می‌شود و به ازای هر معامله ارزش این اعتماد افزایش می‌یابد. بلاک چین نیاز ما برای اعتماد را از بین نخواهد برد؛ با توجه به این‌که افراد هنوز مسئول توسعه نرم افزار و پروتکل ها هستند، تکنولوژی به تنهایی نمی‌تواند مسئله اعتماد را حل کند. اما در این سیستم غیر متمرکز، افراد مسئول در سراسر جهان توزیع شده‌اند و محدود به یک ساختمان، جغرافیا، طبقه اجتماعی، حزب سیاسی یا سازمانی خاص نیستند. در نتیجه در چنین سیستمی تبانی و تقلب هم بسیار سخت‌تر خواهد شد.

این انقلاب منجر به حکومت کدها می‌شود، درست به همان اندازه‌ای که منجر به حکومت قانون می‌شود. وب ۳ می‌تواند واسط رفتار درون کد شود. ما می‌توانیم جامعه را به‌گونه‌ای طراحی کنیم که نظام‌های کامل‌تر و غیرشخصی‌تری داشته باشد، نه این‌که دیوان آن شخصی باشد. در چنین سیستمی ما شاهد بازخوردهای آنی و بدون وقفه و مشکل دولت ها به وقایع و تغییرات اقتصادی خواهیم بود. برای مثال، گزارش تمام رویدادهای مالیاتی بدون هیچ‌گونه تأخیر یا مشکلی به دست دولت خواهد رسید.

وب فعلی: معاملات اموال غیرمنقول بسیار کُند و پرهزینه‌اند

در حال حاضر خریداران ناچارند هزاران دلار را برای «بیمه حق مالکیت» بپردازند و برای احراز پرداخت و اسناد مالکیت توسط سازمان مالکیت باید یک ماه منتظر باشند. علاوه بر این باید برای واسطه‌ها نیز هزینه‌های گزافی بپردازند. اما پروژه‌های وب ۳ مانند اپن لا (OpenLaw)، فلوئیدیتی (Fluidity) و اینوستاکرود (InvestaCrowd) راه چاره را پیش روی ما قرار داده‌اند.

وب جدید: قراردادهای هوشمند و توکن‌‌های رمزی امکان معامله سریع و بی‌وقفه املاک را فراهم می‌کنند

وب ۳ به ما اجازه می‌دهد به جای یک ماه تأخیر در انتقال مالکیت، کار خود را در عرض چند روز انجام دهیم. پروژه اپن لا در استرالیا با انتقال مالکیت مبتنی بر وب ۳ این موضوع را اثبات کرده است. قراردادهای هوشمند اپن لا امکان انتقال منازل و قطعه زمین‌ها را از طریق توکن‌‌هایی که به منزله دارایی هستند فراهم کرده است. این توکن‌‌ها ستون اصلی دفاتر املاک مقاوم در برابر تغییر هستند که می‌توانند پیگیری زنجیره مالکیت مستغلات را بهبود دهند. این ویژگی باعث کاهش کلاه‌برداری و ریسک‌های دفاتر املاک سنتی می‌شود. نخست‌وزیر سابق هائیتی (Haiti) پس از این‌که دفاتر ثبت املاک کاغذی کشورش توسط زلزله از بین رفت، با اشتیاق از پتانسیل وب ۳ در زمینه حفظ اسناد مالکیت صحبت کرد.

وب فعلی: اینترنت فعلی فاقد ساختار پولی است

اینترنت فعلی در حوزه دیجیتال با مشکلات زیادی در مورد مدیریت پول «بدون پشتوانه» سنتی مواجه است. هزینه انتقال پول از واقعیت به حوزه دیجیتال بسیار بالاست (به اندازه ۵ درصد از معاملات کارت اعتباری). معاملات بین مرزی بسیار پرهزینه‌اند (به گفته بانک جهانی به‌طور میانگین ۷ درصد است). ارسال پول به صورت بین‌المللی (با هزینه‌های بالا) ۵ روز زمان می‌برد. نظام بانکداری سوئیفت امروزی برای انتقال‌های بین بانکی از دهه ۱۹۷۰ به بعد هیچ تغییری نکرده است. علاوه بر این جابجایی پول در اینترنت در معرض قطعی و هک قرار دارد (همان‌گونه که در فوریه ۲۰۱۹ بانک ولزفارگو (Wells Fargo) سه روز قطعی داشت، در می ۲۰۱۸ ویزا (Visa) قطع شد و داده‌های کارت اعتباری فروشگاه‌های تارگت (Target) هک شد).

وب جدید: وب ۳ دارای ساختاری پولی (و در نتیجه یک بانک داخلی) است

در حال حاضر ما توکن‌‌های دیجیتالی یا نماینده دیجیتالیِ ارزش مبادله شده در بلاک چین‌‌های وب ۳ را در اختیار داریم. این توکن‌‌ها ریشه در سیستم سنتی و مادی ندارند. در نتیجه بدون نیاز به واسطه‌هایی مانند صرافی‌ها و بانک‌ها و به شکلی کاملاً پیوسته و بی دردسر جابجا می‌شوند. توکن‌‌های پرداخت به شهروندان اجازه می‌دهند اقتصاد بانکداری همتا به همتا را تقویت کنند. اقتصادی که در آن تمام افراد کنترل کامل دارایی‌های خود را در دست دارند. توکن‌‌های پرداخت، زیرساخت خلاقانه بازار نسل بعدی را برای کاربردهای مالی و غیرمالی فراهم می‌کنند. پس وب ۳ برای دربرگرفتن بانکداری چه کاری می‌تواند انجام دهد؟ توکن‌‌های پرداخت در زیرساخت وب ۳ به کاربران جدید اجازه می‌دهد از سیستم بسته و انحصاری بانکداری فعلی خلاص شوند و مبتکران را به توسعه سرویس‌های بلاک چین از جمله اعتبار تشویق کنند.

سرویسی همچون بلاکفای (BlockFi) بر اساس دارایی‌های رمزنگاری‌شده وام پرداخت می‌کند. توکن‌‌های پرداخت دارای کارمزد تراکنش بسیار پایین‌ترند و هزینه‌های اضافه برداشت را از بین می‌برند، چون تأمین بودجه از طریق اضافه برداشت در بلاک چین امکان‌پذیر نیست. این موفقیت کوچک نیست. در ایالات متحده، محققان پی.ای.دبلیو (PEW) دریافتند ۱۵ درصد از مصرف‌کنندگان (در حدود ۳۷ میلیون فرد بالغ) و طبق تخمین ۲۱ میلیون از این ۳۷ میلیون نفر به دلیل هزینه بالای کارمزدهای اضافه برداشت از نظام بانکداری خارج شده‌اند.

وب فعلی: حکومت انحصار طلب

در وب ۲ در اینترنت امروزی تنها تعداد معدودی شرکت هستند که تصمیم می‌گیرند کاربران در اینترنت بتوانند چه چیزی را ببینند و به چه چیزهایی دسترسی داشته باشند. حیطه اختیارات گوگل به اندازه قوانین ملی (اگر بیشتر نباشد) نقش محوری دارد. بسیاری از این شرکت های بزرگ، از اطلاعات کاربران سواستفاده کرده و این داده ها را در اختیار سازمان های دولتی قرار میدهند (مانند توئیتر (Twitter) که حساب‌ها را بر اساس ایدئولوژی خود سانسور می‌کند و علی‌بابا (Alibaba) که داده‌ها را برای استفاده در پرونده های قضایی و سیاسی افشا می‌کند).

وب جدید: حکومت دموکراتیک در وب ۳

وب ۳ قدرت را در دستان حاکمان و اقلیت ها قرار نمی‌دهد، بلکه آن را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد.

رمزنگاری قدرتمند آن نیاز به واسطه بسیار قدرتمند را از بین می‌برد، چون مانع از پرداخت مجدد دارایی‌های دیجیتال شده و در نتیجه ما می‌توانیم با افراد ناآشنا نیز به تبادل ارزش بپردازیم. میزان اعتماد به قرارداد امضا شده، نظر اعلام شده و ارزش ارسال شده وابسته است. در صورت استفاده جامع از سیستم دیجیتال، اعتماد افزایش خواهد یافت. این احتمال وجود دارد که با افزایش «وال‌هایی» که از طریق در اختیار داشتن دارایی‌های هنگفت توکن، تمرکز گرایی را در وب ۳ افزایش می‌دهند، این سیستم دیگر آنگونه که باید غیرمتمرکز نباشد. دسته‌ای از «ماینرها» که بخش عمده تراکنش‌های شبکه‌های بلاک چین مشخصی را پردازش می‌کنند یا کیف پول‌های رمز ارز مشهوری همچون کوین بیس (Coinbase) یا آبرا (Abra)، حکومت فعلی وب ۳ در دست می‌گیرند. اغلب افراد از طریق این سیستم‌های متمرکز به تبادل دارایی‌های رمز ارز می‌پردازند. بسیاری از کارشناسان با اشاره به این موضوع، از وجود سازمان‌های متمرکز در سیستم به ظاهر غیر متمرکز انتقاد می‌کنند، اما در این بین نکته ای مهم وجود دارد که به آن توجه نمی‌کنند. نکته اصلی این است که کاربران در این فضا حق انتخاب دارند. آن‌ها تنها به ثبت‌نام در یک شرکت تکنولوژی وابسته نیستند. آن‌ها مجبور نیستند که تنها از بلاک چین اتریوم (Ethereum) استفاده کنند (آن‌ها می‌توانند در صورت تمایل به سادگی از پلتفرم استلار (Stellar)، زیلیکا (Zilliqa) یا ای.او.اس (EOS) استفاده کنند). تنوع بالای تکنولوژی وب ۳ همچنان قدرت گسترش مالکیت را در اختیار ما قرار می‌دهد و با گذشت زمان هر چه کاربران بیشتری صاحب توکن شوند، این فضا دموکراتیک‌تر خواهد شد. بنابراین ما شاهد حکومت قانون نیستیم، بلکه با حکومت کدها روبرو هستیم. این همان چیزی است که دانشمند وب ۳ یعنی ارون رایت (Aaron Wright) آن را رمزنگاری قانون می‌نامد.

دانشمند دیگری به نام لارنس لسیگ (Lawrence Lessig) فرض را بر این گذاشته است که «کد همان قانون است». ما می‌توانیم از طریق کد، واسط رفتار شویم. ما می‌توانیم جامعه را به‌گونه‌ای طراحی کنیم که از نظام قضایی بی‌طرف مانند بلاک چین استفاده کند. به گفته نویسنده وال‌استریت ژورنال (Wall Street Journal) یعنی پائول ویگنا (Paul Vigna) بلاک چین به «ماشین دروغ‌سنج» تبدیل می‌شود. اما سیستمی کاملا بدون نیاز به اعتمادسازی نیست.

در واقع بلاک چین یک بازار سه سویه است. این سیستم باید سه گروه مجزا از کاربران (خریداران و فروشندگان که معامله می‌کنند و ماینرهایی که این معاملات را اعتبارسنجی کرده و ثبت می‌کنند) را راضی نگاه دارد. بنابراین وب ۳ منطق کسب و کاری را که پیش از این از طرف سیستمی یک جانبه دیکته شده بود، رمزنگاری می‌کند. در حال حاضر ما بازخورد فوری در اختیار داریم. در این دنیای به هم پیوسته، تمام نقاط داده، دقت فزاینده‌ای را در مورد رویدادهای واقعی در اختیار تصمیم‌گیرنده‌ها قرار می‌دهند. سیاست‌گذاران مجبور نیستند در انتظار پژوهش سه‌ماهه بمانند، بلکه می‌توانند فوراً به رویدادها و معاملات اقتصادی واکنش نشان دهند. می‌توان یک مقام رسمی وزارت دارایی را تصور کرد که به محض مشاهده ارسال آنی مالیات بازرگانان به دولت از طریق قراردادهای هوشمند، سیاست مالی پیشنهادی خود را ارائه می‌کند. بانک‌های مرکزی می‌توانند با داده‌های بسیار جدیدتری سیاست‌های پولی خود را وضع کنند.به‌طور خلاصه، بلاک چین به ما اجازه می‌دهد ساختارهای داده را به صورت دموکراتیک درآوریم.

وب فعلی: چند شرکت محدود اطلاعات شخصی کاربران را تحت کنترل دارند

در حال حاضر در اینترنت برای ثبت هویت و ورود به سایت های مختلف داده‌های زیادی را در اختیار این شرکت ها قرار می‌دهیم. این شرکت ها بدون هیچ‌گونه مجوزی داده‌های ما را کنترل می‌کنند و نفوذ به داده‌ها و سواستفاده از این داده ها بسیار شایع است. ما برای ثبت نام های روزمره همچنان به یک هویت مجزا (و زمان بسیار زیاد برای گذراندن در اتاق‌های انتظار برای دریافت آن) نیاز داریم. وب جدید: سیستم‌های هویت غیر متمرکز کنترل اطلاعات شخصی و شناسایی را به کاربر می‌دهد در این سیستم غیر متمرکز، کاربران تصمیم می‌گیرند که چه داده‌هایی را ارائه دهند. سیستم های جدیدی همچون یوپورت (UPort) یا سیویک (Civic) به کاربران اجازه می‌دهند به شکل گزینشی تصمیم بگیرند که کدام‌یک از اطلاعات هویتی را در اختیار شرکت‌ها یا ادارات قرار دهند. کاربر برای ورود به یک بار (مشروب‌فروشی) در ایالات متحده مجبور نیست کل آدرس خود را ارائه دهد؛ کاربر می‌تواند تنها تاریخ تولد خود را اعلام کند.

با کمک این سیستم دولت می‌تواند برای دسترسی به خدمات عمومی به جای درخواست مکرر داده‌ها، اطلاعات مربوطه را تنها یک بار از شهروندان جمع‌آوری نماید. با این کار دیگر نیازی نیست شهروندان در اتاق‌های انتظار بنشینند و کاغذهای متعددی را پر کنند. این شهروندان هستند که هویت خود را مدیریت می‌کنند.

وب فعلی: اتلاف ساعات کاری کسب و کارهای امروزی از کارهای غیرضروری که قابل خودکارسازی هستند

رنج می‌برند. مستندسازی گمرکی، تراکنش‌های بانکی، پیروی از مالیات و پرداخت‌‌های بیمه نمونه‌هایی از چنین کارهای اضافی‌اند. این کارها در عمل مانعی برای اقتصادهای ما هستند. در استرالیا سیاست پیش‌نیازهای حداقل مستندات و اظهارنامه واردات، یک سند ۲۷ صفحه ای است. به گفته آی.بی.ام (IBM) و میرسک (Maersk)، به دلیل کاغذبازی‌های بیش از حد گمرکی، واردات کالا از مرزها بیش از انتقال کالا در سراسر جهان از یک بندر به بندر دیگر هزینه دارد. وب جدید: قراردادهای هوشمند زندگی را به صورت خودکار درمی‌آورند بلاک چین ها به کاربران کمک می‌کنند پیگیر دارایی‌ها (کالا، محموله، کاغذبازی، قراردادهای پیمانی) باشند.

در این سیستم پرداخت‌‌های بیمه به طور خودکار انجام می‌شود، خودروها برای پرداخت پارکینگ دارای کیف پول مختص خود خواهند بود، عوارض و کارمزدهای ثبت‌نام پرداخت می‌شوند. گزارشات مربوط به کسورات مالیاتی می‌توانند از طریق اپلیکیشن‌‌های غیر متمرکز وب ۳ مستقیماً از کارفرما به دولت ارسال شوند. کسب و کارها می‌توانند به صورت خودکار پیروی از قوانین را تحت نظر داشته باشند. صنایع خصوصی در حال توسعه تکنولوژی برای زنجیره‌های تأمین بهبودیافته با بلاک چین هستند. معاملات از طریق مرزها و سازمان‌های گمرکی با بلاک چین بسیار روان‌تر در جریان خواهند بود. این بدین خاطر است که بلاک چین به بازرگانان اجازه می‌دهد معاملات را به صورت آنی مدیریت و تسویه‌حساب نمایند. کسب و کارها می‌توانند وارد معاملات پیچیده با مشتری شوند و کاملاً اطمینان داشته باشند که شرایط قرارداد به صورت خودکار و بدون نیاز به دخالت شخص ثالث اجرا خواهد شد. این همان وعده «قراردادهای هوشمند» است که در آن فروشندگان و خریداران قراردادی را با اطمینان از اجرای شرایط در صورت برآورده شدن شرایطی معین امضا می‌کنند.

معامله کالا بسیار ساده خواهد شد و نیاز به واسطه در زنجیره تأمین کاهش می‌یابد. چه آینده‌ای را پیش رو داریم؟ وب ۳ همچنان به ارتقای سرعت/توان عملیاتی (مقیاس‌پذیری)، کیف پول دارایی رمز ارز/امنیت معامله، استعداد فنی‌تر و رهبری سازمانی و قابلیت همکاری با سیستم‌های قدیمی نیاز دارد. با این وجود ما نه استفاده از وب ۲ در عصر دیال آپ اوایل دهه ۱۹۹۰ را متوقف کردیم و نه پس از فروپاشی دات کام در اوایل دهه ۲۰۰۰ یا نفوذ داده اکیوفاکس در دهه ۲۰۱۰ آن را کنار گذاشته‌ایم. ما به پیشروی و نوآوری ادامه دادیم. با این حال بسیاری از چالش‌ها ذاتاً فنی نیستند که در واقع علت آن استنباط اشتباه سیاست‌گذاران است. به دلیل این‌که وب ۳ دارای ساختار مالی درونی است (توکن‌‌های رمز ارز دارای ارزش هستند) واکنش شدید صنایع شاغل و سیاست‌گذارانی را در پی داشته که آن را یک تهدید می‌بینند. امروزه در کشورهای بزرگی همچون هند، چین و اندونزی، استفاده از توکن‌‌های رمز ارز به‌عنوان پول رایج همچنان غیرقانونی است. اغلب بانک‌های سنگاپور به مشتریان خود اجازه نمی‌دهند پول‌های بدون پشتوانه خود را به دارایی‌های کریپتو تبدیل کنند. در نتیجه این تصمیمات دولت و بانک ها تنها پتانسیل نوآوری‌ها را به تأخیر می‌اندازند و درعین‌حال به رقابتی بودن کشورهای خود آسیب می‌زنند. پاندای ایکس (PundiX) مشهورترین پروژه وب ۳ اندونزی است اما حتی در کشور خودش هم اجازه اجرا شدن ندارد. سیاست‌گذاران به اشتباه معتقدند که می‌توانند خودرو (بلاک چین) را از بنزین (دارایی کریپتو) جدا کنند. بنابراین چرا در جایی که امکان استفاده از بنزین نیست باید خودرو ساخت؟ موضوع به همین سادگی است (آینده از آن ما خواهد بود اگر آن را درک کنیم). اگر سیاست‌گذاران مشتاق درک این مسئله باشند که هیچ یک از قوانین مالی/فنی بی‌عیب نیستند، درست همان‌گونه که هیچ مدل کسب و کاری بی‌عیب نیست، آینده از آن ما خواهد بود. سیاست‌گذاران باید قوانین خود را به روز کنند، در غیر این صورت صنایع آی‌‌تی کشورشان قدیمی خواهد شد و وب ۳ هیچ‌گاه مورد استفاده قرار نخواهد گرفت (مانند به‌روزرسانی قوانینی که طبق آن مردم برای محصولات و خدمات تنها می‌توانند پول رایج را پرداخت کنند). مفاهیم بلاک چین عمیق‌تر از راهی برای پیش بینی قیمت بیت کوین هستند. کسب درآمد بیشتر توسط تولیدکنندگان محتوا، معاملات مالی سریع‌تر، اینترنت مقاوم در برابر سانسور، ساختارهای داده دموکراتیک، روش های جذب سرمایه ساده‌تر، پرداخت‌‌های بین مرزی آسان و سریع و داده های شناسایی تحت کنترل کاربر، همگی در وب ۳ حاصل خواهد شد. ساختن دنیای بهتر امکان‌پذیر است، پس بیایید راه‌های استقبال از آن را پیدا کنیم